Kindheitstram

 

Sandra Rottenbücher


Es woa mei Tram va Kindheit hea –
amui mecht is sehn, as große weide Meer.
I woa nau gaunz kla, woascheinli erst ans oda zwa,
doch do hods mi scha pockt und iagendwos an dem Wossa mi glockt.
Eus Kind is sie as auschaun nie ausgaungan,
oli wal hod a neichi oawat augfaungan.
Amui hods ghassn `ausi aufs Föd´ -
wos suit i scha mochn, es woa dringend weng an Göd.
Dann wieda woas in da Kuchl zan duan –
hobs jo ned alla lossn kinnan insa olde Muam.
So woas hoid und so geht’s dahi und irgendwaun merkst
jetzt hest Zeit owa es föd die Marie.
Woatn dua i auf mein großn Tog, waun is endlich augehn mog,
dann pock i mi zam, dann wiads wos wean.
Vielleicht kinnts passian dass i dann rea wenn is endlich siach des große weide Meer!


 
                                 zu den Texten